مجازی سازی سرور یک فناوری مدرن بوده که نحوه استفاده و مدیریت سرورها را متحول کرده است. این فناوری مانند داشتن یک کتابدار جادویی است که می‌تواند فضای کتابخانه را به طور یکپارچه تقسیم یا بزرگ‌تر کند تا نیازهای مشتریان مختلف را برآورده کند.
در اصل، مجازی سازی سرور شامل ایجاد چندین سرور مجازی روی یک یا چند سرور فیزیکی است. در پاسخ به این سوال که سرور فیزیکی چیست به تعریف ساده می‌توان گفت سرور فیزیکی یک کامپیوتر قدرتمند با مشخصاتی شبیه به کامپیوترهای شخصی (دارای پردازنده، رم، حافظه و غیره) است که می‌توان سرویس‌های مختلفی مانند مجازی سازی را روی آن اجرا کرد. این سرورهای مجازی که اغلب به عنوان ماشین‌های مجازی (VM) شناخته می‌شوند، به طور مستقل عمل می‌کنند، درست مانند سرورهای جداگانه.
تصور کنید یک کتابخانه واحد با چندین بخش مجازی داشته باشید که هر کدام به ژانر خاصی از کتاب‌ها اختصاص داده شده است. شما می‌توانید کتاب‌های بخش علمی تخیلی را بدون مزاحمت و درگیری توسط خوانندگان در بخش شعر، بخوانید. به روشی مشابه، مجازی‌سازی سرور چندین سرور مجازی را روی یک یا چند سرور فیزیکی، به‌صورت مجزا اجرا می‌کند. این فناوری اطمینان حاصل می‌کند که سرورها با یکدیگر تداخل ندارند.
معرفی مزایا، معایب، کاربردها و انواع مجازی سازی را در مقاله زیر بخوانید.
مزایای مجازی سازی سرور
مزایای مجازی سازی سرور بسیار زیاد است. در ادامه برخی از آنها را می‌خوانید:
۱. بهینه‌سازی منابع
مجازی سازی به شما این امکان را می‌دهد که از منابع فیزیکی سرور خود نهایت استفاده را ببرید. این مانند استفاده بهینه از هر سانتی‌متر مربع از فضای کتابخانه است و فضای هدر رفته قفسه را از بین می‌برد.
۲. صرفه‌جویی در هزینه
با ادغام چندین سرور مجازی در یک سرور فیزیکی، هزینه های سخت افزاری و عملیاتی را کاهش می‌دهید. این کار مشابه به اشتراک گذاری هزینه‌های نگهداری کتابخانه در میان بخش های متعدد است.
۳. مدیریت آسان
سرورهای مجازی را می‌توان به راحتی ایجاد، کلون (Clone) کرده یا بین سرورهای فیزیکی جابه‌جا کرد. این انعطاف‌پذیری شبیه به چیدمان مجدد کتاب‌ها در قفسه‌های کتابخانه است.
۴. کنترل بحران
خرابی سخت‌افزار و از بین رفتن داده‌ها، از نگرانی‌های اصلی صاحبان کسب‌وکارهای دیجیتال است. در صورت خرابی سخت‌افزار، سرورهای مجازی را می‌توان به سرعت به سرور فیزیکی دیگری منتقل کرد و زمان قطعی در دسترس نبودن وب‌سایت را به حداقل رساند.
۵. تست و توسعه
مجازی سازی یک گزینه خوب برای توسعه‌دهنده‌ها و تسترهای اپلیکیشن‌ها است. آنها می‌توانند محیط‌های مجازی مجزا را برای آزمایش اپلیکیشن ایجاد کنند. محیط‌هایی که تغییرات روی آنها، تاثیری روی سرور اصلی اپلیکیشن (به نام پروداکشن شناخته می‌شود)، ندارد.
انواع فناوری‌های مجازی سازی
برای استفاده از این استراتژی پرطرفدار، چندین فناوری مجازی سازی در دسترس هستند، از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. هایپروایزر (Hypervisor): نرم‌افزار‌های مبتنی بر این فناوری، برای ایجاد سرورهای مجازی با تمام ساختارها و جزئیات شبیه به یک کامپیوتر واقعی، استفاده می‌شوند. به عنوان مثال از بین آنها می‌توان به VMware vSphere (ESXi)، Microsoft Hyper-V و KVM اشاره کرد.
۲. کانتینر (Containerization): کانتینرها شکل سبکی از مجازی سازی هستند که برنامه‌ها و سرویس‌های پیش‌نیاز آنها را در یک بسته مجازی نگه می‌دارند. این بسته به‌صورت کاملا مستقل از دیگر بسته‌ها عمل می‌کند. داکر (Docker) یک پلتفرم کانتینری محبوب است.
۳. مجازی سازی مبتنی بر ابر: ارائه‌دهندگان خدمات ابرس اغلب از مجازی سازی در مقیاس وسیع برای ارائه خدمات ابری استفاده می‌کنند. با پیاده‌سازی این سرویس‌ها،
کاربران می‌توانند سرورهای مجازی را در فضای ابری ایجاد و مدیریت کنند. از معروف‌ترین نمونه‌ها می‌توان Amazon EC2 یا Google Cloud Compute Engine را نام برد.
دیتاسنتر چیست؟
در این بخش از مقاله سرور چیست، مفاهیم و تجهیزات مربوط به محل نگهداری سرور را بررسی می‌کنیم. همچنین تفاوت اتاق سرور و دیتاسنتر را هم معرفی خواهیم کرد. اگر می‌خواهید بدانید دیتاسنتر کجاست و ارتباط آن با سرور چیست، این قسمت اطلاعات کاملی به شما ارائه می‌دهد.
سرورها، چه فیزیکی و چه مجازی، اغلب در محیط‌های حرفه‌ای و تخصصی به نام مراکز داده یا دیتاسنتر (Datacenter) قرار می‌گیرند. این مراکز داده قلب و روح دنیای دیجیتال مدرن هستند. آنها را به عنوان کتابخانه‌های عظیم و بسیار امن برای سرورها در نظر بگیرید. در اینجا نگاهی دقیق تر به مراکز داده داریم:
۱. زیرساخت مرکز داده
مراکز داده طوری مهندسی شده‌اند که محیطی ایده‌آل را برای سرورها فراهم کنند تا کارآمد و قابل اعتماد کار کنند. ویژگی‌های کلیدی زیرساخت مرکز داده عبارتند از:
۲. منبع تغذیه اضافی
مراکز داده دارای چندین منبع برق و ژنراتورهای پشتیبان هستند تا از عملکرد بی وقفه اطمینان حاصل کنند. پس قطعی برق، حداقل خسارت را به عملکرد سرورها می‌زند؛ دقیقاً مانند داشتن چندین منبع برق در یک کتابخانه.
۳. کنترل آب و هوا
کنترل دقیق دما و رطوبت، از گرم شدن بیش از حد سرورها جلوگیری می‌کند. این مانند حفظ آب و هوای یک کتابخانه برای محافظت از کتاب ها در برابر از بین رفتن است.
۴. امنیت فیزیکی
مراکز داده از اقدامات امنیتی سخت‌گیرانه، از جمله کنترل‌های دسترسی، دوربین‌های نظارتی، و احراز هویت بیومتریک برای محافظت از سرورها و داده‌ها استفاده می‌کنند.
۵. اطفاء حریق
در دیتاسنترها، سیستم‌های اطفاء حریق پیشرفته به سرعت آتش را بدون آسیب رساندن به تجهیزات شناسایی و خاموش می‌کنند.
۶. اتصال اینترنتی پرسرعت و پایدار
اینترنتی که در دیتاسنتر به سرورها ارائه می‌شود، باید سریع‌ترین و قابل اعتمادترین اینترنت ممکن باشد. دیتاسنترها باید حجم بسیار وسیعی از داده را در لحظه پردازش و جابه‌جا کنند و اتصال آنها باید همیشه برقرار باشد.
همان‌طور که خواندید، برای انتخاب محل نگهداری سرور می‌توان دیتاسنتر را بهترین گزینه دانست. این مکان‌ها تمامی زیرساخت‌های لازم برای حفاظت و نگهداری از تجهیزات باارزش سرور را دارند. تفاوت اتاق سرور و دیتاسنتر هم بیشتر در همین زیرساخت‌ها خلاصه می‌شود که اولی را باید یک شرکت با امکانات محدود پیاده کند و دومی در ساختمانی بسیار حرفه‌ای‌تر و دسترسی بیشتر به امکانات، راه‌اندازی می‌شود.
نقطه تشابه انواع محل نگهداری سرور هم به طراحی قفسه‌های نگهداری یا همان رک سرور خلاصه می‌شود. صرفنظر از اینکه کامپیوتر سرور را در چه محلی نگهداری کنید، برای نظم دادن به آنها نیاز به رک سرور دارید که حفاظت از قطعات را هم انجام می‌دهد.
